Παρασκευή 30 Ιανουαρίου 2009

ΑΥΤΟΕΚΤΙΜΗΣΗ και ΑΥΤΟΕΙΚΟΝΑ

Αυτο-Εκτίμηση είναι η αξία που εμείς οι ίδιοι δίνουμε στον εαυτό μας. Είναι ο "βαθμός" με τον οποίο τον βαθμολογούμε. Πόσο ευχαριστημένοι, ικανοποιημένοι είμαστε μαζί του; Αν τον βαθμολογούμε με ψηλό βαθμό τότε είμαστε άτομα με υψηλή αυτοεκτίμηση. Αν τον βαθμολογούμε με χαμηλό βαθμό τότε είμαστε άτομα με χαμηλή αυτοεκτιμήση.

Πολλοί παράγοντες επηρεάζουν την απόφαση/βαθμολόγια μας. Ένας από αυτούς είναι η Αυτό-Εικόνα. Η εικόνα που έχουμε για τον εαυτό μας. Όλοι έχουμε εξωτερική και εσωτερική εικόνα. Για να δούμε την εξωτερική μας εικόνα αρκεί να κοιταχτούμε στον καθρέφτη μας. Θα παρατηρήσουμε ότι είμαστε ψηλοί, κοντοί, λεπτοί, με μακριά ή κοντά μαλλιά, με μαύρα ή γαλανά μάτια κτλ. Για να δούμε την εσωτερική μας εικόνα πρέπει να κοιτάξουμε μέσα μας, με τα μάτια της ψυχής μας. Θα παρατηρήσουμε για παράδειγμα ότι είμαστε άτομα με προτερήματα: ευγενικοί, εργατικοί, υπομονετικοί και άτομα με ελαττώματα: πεισματάρηδες, ανυπόμονοι, επιπόλαιοι.

Αν παρατηρούμε περισσότερες θετικές εικόνες και προσπαθήσουμε να βελτιώσουμε τις αρνητικές εικόνες, δηλαδή τα ελαττώματα μας, τότε αυτό θα μας βοηθήσει να αναπτύξουμε θετική Αυτο-Εικόνα και συνάμα υψηλή Αυτο-Εκτίμηση».

Ωστόσο για να αναπτύξουμε θετική Αυτο-Εικόνα και ψηλή Αυτο-Εκτίμηση πρέπει να διαθέτουμε την ΙΚΑΝΟΤΗΤΑ να αναλαμβάνουμε την προσωπική ευθύνη των πράξεων μας. Να αναγνωρίζουμε ότι είμαστε οι μόνοι υπεύθυνοι για τις επιλογές που κάνουμε στη ζωή μας και ότι δεν μπορούμε να κατηγορούμε τους άλλους για τις δικές μας επιλογές.

Αξίζει να έχουμε υπόψη μας ότι η θετική αξιολόγηση του εαυτού μας χρειάζεται να ενισχύεται και να επιβεβαιώνεται καθημερινά με θετικές σκέψεις και συμπεριφορές. Αυτή είναι μια διαρκής διαδικασία στην οποία μπορεί κανείς να εξασκηθεί έτσι ώστε να διασφαλίσει μια καλή εικόνα για τον εαυτό του. Ένας τρόπος για να το πετύχουμε αυτό είναι να εμπλουτίσουμε το ρεπερτόριο των σκέψεων μας με διάφορες προτάσεις που να σχολιάζουν θετικά το ποιοι είμαστε, τι μπορούμε να κάνουμε, ποιες θετικές αλλαγές μπορούμε να πετύχουμε.


Το "ρεπερτόριο" των δικών μου σκέψεων…

Ποια είμαι: Ψηλή, λεπτή, όμορφη, ευπροσάρμοστη, ευφυής, ετοιμόλογη, αυθόρμητη…

Τι μπορώ να κάνω: Να ξεφεύγω από δύσκολες καταστάσεις, να ασχολούμαι με πολλά πράγματα μαζί, να γυρίζω την πλάτη σε ότι μου προξενεί πλήξη…

Ποιες θετικές αλλαγές μπορώ να πετύχω: Να δώσω άρωμα σε ένα άοσμο λουλούδι…

Tο δικό σας;

Φίλοι/αναγνώστες,
Σε λίγες ώρες μπαίνει ο Φεβρουάριος. Ας τον υποδεχτούμε με ένα πλατύ χαμόγελο! Σας εύχομαι να έχετε μια υπέροχη βδομάδα. Η δική μου ευελπιστώ ότι θα είναι, αφού φεύγω για ταξίδι. Τι κι αν είναι επαγγελματικό… στο χέρι μου είναι να περάσω όμορφα.
τα λέμε...

Τετάρτη 28 Ιανουαρίου 2009

ΤΟ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟ ΣΤΡΕΣ



Κάθε φορά που ένα εξωτερικό ερέθισμα ή μια σκέψη μας προξενούν σύγχυση, ένταση, απογοήτευση, μελαγχολία ή θυμό αισθανόμαστε στρες. Κάθε άνθρωπος βιώνει το στρες με διαφορετικό τρόπο εφόσον αντιμετωπίζει διαφορετικά τα ερεθίσματα από το εξωτερικό περιβάλλον και τις προσωπικές του απαιτήσεις και προσδοκίες.

Ωστόσο το στρες σε «ήπια μορφή» έχει και τα πλεονεκτήματά του καθώς προκαλεί εγρήγορση, αυξάνει την ετοιμότητα του ατόμου για δράση και αντίδραση, ενώ συμβάλει στη διεκπεραίωση των εργασιών. Αντίθετα σε «υπερβολική μορφή» μπλοκάρει τη σκέψη, κάνει το άτομο να κωλυσιεργεί απέναντι στη λήψη αποφάσεων και στην ανάληψη καθηκόντων.

Η λύση για την αποφυγή του στρες είναι πολύ απλή (έτσι μας λένε οι ειδικοί) αρκεί ο σωστός προγραμματισμός του χρόνου και των υποχρεώσεων του ατόμου ανάλογα με τις δυνατότητές του. Ο ελεύθερος χρόνος, η γυμναστική, ο ύπνος, η σωστή διατροφή, η ενασχόληση με ό,τι προσφέρει ευχαρίστηση στο άτομο είναι σαφώς υποβοηθητικοί παράγοντες.

Το δικό μου καθημερινό στρες σίγουρα διαρκεί περισσότερο από τρία λεπτά που συμφώνα με πρόσφατη επιστημονική έρευνα είναι αρκετά για να προκαλέσουν πολλά και ποικίλα προβλήματα. Τώρα όσον αφορά την έτοιμη λύση των ειδικών που αναφέρεται πιο πάνω στη δική μου περίπτωση συμβαίνουν τα ακόλουθα:

Ελεύθερος Χρόνος:
Τι; Ποιος; Πότε;

Γυμναστική:
Πάνε χρόνια να συναντηθώ μαζί της.

Ύπνος: 3 – 4 ώρες, αν τα καταφέρω.

Σωστή Διατροφή:
Δεν έχω το αίσθημα της πείνας. Άλλοι το λένε ευτυχία …εγώ διαφωνώ κάθετα. Μια ζωή παλεύω για να μην χάσω άλλα κιλά…με το ζόρι είμαι στα 50kg και σύμφωνα με το ανάστημά μου πολύ λίγα. Πρόσφατα άρχισα να παίρνω μουρουνέλαιο με μηδαμινά αποτελέσματα.

Ενασχόληση με ό,τι μου προσφέρει ευχαρίστηση:
Τι; Πότε;

Είμαι προς αναζήτηση προσωπικού χρόνου…



Κυριακή 25 Ιανουαρίου 2009

TEST: "ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΝΑ ΑΚΟΛΟΥΘΕΙΤΕ ΟΔΗΓΙΕΣ;"


Για το test αυτό θα χρειαστείς μια κόλλα χαρτί και ένα μολύβι. Τα πήρες; Λοιπόν, έχεις 3 λεπτά για να απαντήσεις στις 20 ασκήσεις αυτού του test. Ο χρόνος μετράει από τώρα!


1. Διάβασε τα όλα πριν κάνεις οτιδήποτε.
2. Γράψε το όνομά σου στην πάνω δεξιά γωνιά του χαρτιού.
3. Βάλε σε κύκλο το όνομα που έγραψες.
4. Σχεδίασε 3 μικρά τετράγωνα στην πάνω αριστερή γωνία του χαρτιού.
5. Βάλε ένα Χ σε κάθε τετράγωνο που σχεδίασες.
6. Βάλε ένα κύκλο γύρω από κάθε τετράγωνο.
7. Άνοιξε 3 τρύπες με το μολύβι σου σε κάθε τετράγωνο της άσκησης «4».
8. Γράψε κάτω από το όνομά σου «ΝΑΙ, ΝΑΙ, ΝΑΙ».
9. Βάλε σε κύκλο το μεσαίο «ΝΑΙ» της άσκησης «8».
10. Γράψε ένα Χ στην κάτω αριστερή γωνία του χαρτιού.
11. Βάλε σε κύκλο το Χ που μόλις έγραψες.
12. Στην πίσω πλευρά του χαρτιού πολλαπλασίασε το 1053 με το 53.
13. Βάλε το αποτέλεσμα που βρήκες σε κύκλο.
14. Φώναξε δυνατά το μικρό σου όνομα όταν φτάσεις σε αυτό το σημείο.
15. Εάν νομίζεις ότι έχεις ακολουθήσει σωστά τις οδηγίες αυτού του test μέχρι εδώ φώναξε δυνατά «ΕΧΩ, ΕΧΩ, ΕΧΩ».
16. Στην πίσω πλευρά του χαρτιού πρόσθεσε το 1523 με το 3452.
17. Βάλε ένα κύκλο στο νούμερο που βρήκες.
18. Μέτρησε χαμηλόφωνα από το 1 μέχρι το 10.
19. Υπογράμμισε το όνομά σου στην πάνω δεξιά γωνία του χαρτιού.
20. Τώρα που τελείωσες το διάβασμα, να κάνεις μόνο τις ασκήσεις 2 και 19.


Το πιο πάνω test θέλει να μας αποδείξει με ένα έξυπνο και πρωτότυπο τρόπο ότι τις πιο πολλές φορές δεν ακολουθούμε σωστά τις οδηγίες που μας παρέχονται και αυτό γιατί τις πιο πολλές φορές η πίεση του χρόνου και ο μεγάλος όγκος εργασίας δεν μας αφήνει περιθώριο να αφήσουμε ούτε ένα λεπτό να πάει χαμένο.

Το γεγονός ότι αρχικά μας λέει ότι έχουμε μόνο 3 λεπτά για να λύσουμε 20 ασκήσεις από μόνο του μας ασκεί πίεση να βιαστούμε για να προλάβουμε να λύσουμε όλες τις ασκήσεις. Ενώ αν είμαστε πιο προσεχτικοί και διαβάσουμε πρώτα όλες τις ασκήσεις πριν κάνουμε οτιδήποτε όπως πολύ ξεκάθαρα μας λέει η άσκηση 1 θα φτάσουμε στην άσκηση 20 και το μόνο που έχουμε να κάνουμε είναι να γράψουμε το όνομά μας και να το υπογραμμίσουμε. Τόσο απλό!

Το συγκεκριμένο test το «δανείστηκα» από ένα Εργαστήριο με θέμα την «Επικοινωνία» που παρακολούθησα πρόσφατα, για την ποιοτική αναβάθμιση των υπηρεσιών που προσφέρω στον τομέα εργασίας όπου εργάζομαι. Να σημειώσω ότι από τους 15 συμμετέχοντες μόνο δύο Λειτουργοί λύσαμε το test με επιτυχία. Αν και εγώ είχα κάνει το λάθος να γράψω το ονοματεπώνυμό μου και όχι μόνο το όνομά μου όπως έλεγε η άσκηση 2.

Εσύ το έλυσες;

Συγχαρητήρια!

Παρασκευή 23 Ιανουαρίου 2009

ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΗ ΕΞΟΥΘΕΝΩΣΗ



Η ιδέα ότι αύριο πρωί θα πάτε στη δουλειά, σας τρομάζει; Δεν έχετε καθόλου ενθουσιασμό για τη δουλειά σας και κάνετε συνεχώς λάθη, ακόμα και στις πιο απλές εργασίες; Κάνετε μόνο τα απαραίτητα, επιστρέφετε όμως στο σπίτι νιώθοντας κουρασμένοι, στρεσαρισμένοι και δίχως ίχνος ενέργειας; Αν συμβαίνει κάτι από αυτά, χωρίς φυσικά να θέλω να σας πανικοβάλω, θα πρέπει να σκεφτείτε σοβαρά, το ενδεχόμενο της ύπαρξης της επαγγελματικής εξουθένωσης. Ένα φαινόμενο που παρουσιάζεται με γεωμετρική πρόοδο τα τελευταία χρόνια σε πολλούς επαγγελματίες σε διάφορα επαγγέλματα. Ένα αίσθημα συναισθηματικής εξάντλησης και αδιαφορίας για την καριέρα, που διαρκεί για εβδομάδες, μήνες και μερικές φορές χρόνια.

Σίγουρα η επαγγελματική εξουθένωση δεν είναι ένα βραχυπρόθεσμο πρόβλημα που ξεκινάει το πρωί της Δευτέρας και τελειώνει το μεσημέρι της Παρασκευής. Η εξάντληση αυτού του τύπου κλιμακώνεται σταδιακά και έχει ως αποτέλεσμα πολλά μακροχρόνια προβλήματα όπως αισθήματα απελπισίας και ανεπάρκειας, ενώ συχνά επεκτείνεται σε όλους τους τομείς της ανθρώπινης ζωής.

Αξίζει να έχουμε υπόψη μας τα τέσσερα στάδια ανάπτυξης της επαγγελματικής εξουθένωσης, τα οποία ακολουθεί ο εργαζόμενος από την αρχή της καριέρας του.

Πρώτο Στάδιο: Ενθουσιασμός
Ο εργαζόμενος ξεκινάει την καριέρα του με ενθουσιασμό. Μόλις έχει μπει στον επαγγελματικό στίβο και έχει υπερβολικά υψηλούς στόχους και συχνά μη ρεαλιστικές προσδοκίες. Στο στάδιο αυτό ο εργαζόμενος υπερεπενδύει στην εργασία του, αφιερώνοντας το χρόνο και την ψυχή του.

Δεύτερο Στάδιο: Αμφιβολία και Αδράνεια
Η εργασιακή καθημερινότητα διαψεύδει τις προσδοκίες του, με αποτέλεσμα να μην καλύπτονται οι ανάγκες του μέσα από την εργασία του. Ο εργαζόμενος κατηγορεί τον εαυτό του για την αποτυχία και προσπαθεί ακόμη περισσότερο να επενδύσει στο επάγγελμά του, χωρίς όμως θετικό αποτέλεσμα. Σταδιακά αποϊδανικοποιεί την εργασία του, μη έχοντας όμως ακόμα αναθεωρήσει τις προσδοκίες του.

Τρίτο Στάδιο: Απογοήτευση και Ματαίωση
Ο εργαζόμενος βλέπει ότι οι προσπάθειές του να ολοκληρωθεί μέσα από την εργασία του ματαιώνονται και οδηγείται στην αποθάρρυνση και την απογοήτευση. Για να ξεφύγει από το αδιέξοδο πρέπει είτε να αναθεωρήσει τελικά τις προσδοκίες του είτε να απομακρυνθεί από τον εργασιακό του χώρο, από την πηγή δηλαδή του στρες.

Τέταρτο Στάδιο: Απάθεια
Ο εργαζόμενος αποφεύγει κάθε υπευθυνότητα απέναντι στους άλλους, ενώ προσπαθεί να καταπολεμήσει την απογοήτευση και τη ματαίωση που του προκαλεί το επάγγελμά του. Ουσιαστικά συνεχίζει να εργάζεται για βιοποριστικούς λόγους, ενώ επενδύει ελάχιστη ενέργεια στα καθήκοντά του και αγνοεί τις ανάγκες των πελατών του, για να καλύψει την ανεπάρκεια που νιώθει απέναντί τους.

Αγαπητοί αναγνώστες,
αν δεν σας ενδιαφέρει πια να κάνετε μία υποδειγματική δουλειά, αν η μόνη φιλοδοξία σας είναι να φύγετε από τη δουλειά σας όσο γρηγορότερα γίνεται, αν πιάνετε τον εαυτό σας να κάνει μόνο την ελάχιστη δουλειά που θα μπορούσε (μη έχοντας καμία φιλοδοξία για πρόοδο), τότε ίσως έχετε ένα από τα συμπτώματα της επαγγελματικής εξουθένωσης!

Σίγουρα υπάρχουν πολλοί λόγοι για τους οποίους η εργασία μπορεί να είναι αφόρητη. Ίσως αντιπαθείτε τον προϊστάμενο σας. Ίσως σας έχει κουράσει ο φόρτος εργασίας. Ίσως δεν εκτιμούν την προσφορά σας. Ίσως αισθάνεστε ότι η δουλειά σας δεν σας προσφέρει πια καμία πρόκληση και ότι το έργο σας έχει γίνει μονότονο και επαναληπτικό. Ίσως νιώθετε ότι έχετε κολλήσει για καιρό στην ίδια θέση και έχετε χάσει τον ενθουσιασμό για την εργασία σας. Το αίσθημα αυτό της αδιαφορίας σχετίζεται επίσης με την επαγγελματική εξουθένωση.

Αίσθηση αποξένωσης. Αρχίσατε πρόσφατα να αισθάνεστε απομονωμένοι από τους συναδέλφους σας; Αποφεύγετε τις κοινωνικές επαφές και τις συζητήσεις μαζί τους; Αρχίσατε να δυσφορείτε με το κακό τους χιούμορ ή τις φιλοδοξίες τους; Σίγουρα το να διαχωρίζετε τον εαυτό σας από τους συναδέλφους σας και το υπόλοιπο προσωπικό οδηγεί πάντα στην αποξένωση. Ο άνθρωπος που βρίσκεται σε αυτή την κατάσταση συχνά αισθάνεται ότι «μένει απ’ έξω» (Όλοι φαίνονται να διασκεδάζουν με τη δουλειά τους, γιατί όχι κι εγώ;). Τα συναισθήματα αυτά επιδεινώνουν περισσότερο τη ματαίωση και την απογοήτευση.

Η κακή διάθεση. Οι άνθρωποι που βιώνουν συμπτώματα της επαγγελματικής εξουθένωσης συχνά ανακαλύπτουν ότι δεν έχουν καθόλου υπομονή για τα λάθη και τα προβλήματα των άλλων. Συχνά ξεσπάνε ή θέλουν να ξεσπάσουν στους συναδέλφους τους. Όλα αυτά, φυσικά, οδηγούν σε μεγαλύτερη απομόνωση στον εργασιακό χώρο.

Παράγοντες εργασιακής υπερφόρτωσης καταγράφονται η πίεση του χρόνου, οι υπερβολικές ευθύνες και υποχρεώσεις, η έλλειψη υποστήριξης, οι υπερβολικές απαιτήσεις από τον εαυτό σας και από τους άλλους γύρω σας. Οποιοσδήποτε από αυτούς τους παράγοντες, ή οποιοσδήποτε συνδυασμός μεταξύ τους, μπορεί να οδηγήσει σε επαγγελματική εξουθένωση.

Σύμφωνα με τους Κινέζους «If you want to be happy for an evening, buy a bottle of wine…if you want to be happy throughout your life, enjoy your work.»


Καλό Σαββατοκύριακο!

Τρίτη 20 Ιανουαρίου 2009

Προτάσεις για Καλοκαιρινές Διακοπές...

Τι πιο αισιόδοξο και όμορφο στην καρδιά του χειμώνα να κάνεις σχέδια για τις καλοκαιρινές σου διακοπές! Μόνο η σκέψη με γεμίζει με υπέροχα συναισθήματα. Λατρεύω τα ταξίδια και ευτυχώς ταξιδεύω πολύ συχνά. Είτε είναι για επαγγελματικούς λόγους, είτε για διακοπές και χαλάρωση, η ιδέα και μόνον ότι είμαι με μια βαλίτσα στο χέρι με απογειώνει.
Πήρα ένα e-mail πρόσφατα από μια καλή φίλη που γνωρίζει την αδυναμία μου για τα ταξίδια και μου πρότεινε κάποιους «τρελούς» προορισμούς για το φετινό καλοκαίρι καθώς και μερικές ιδέες για το τι θα κάνω εκεί, έτσι για να μην πλήττω λέει… Εσείς τι λέτε; Εκφραστείτε ελευθέρα…
Πρώτος προορισμός: Dubai (Αντισφαίριση)

Δεύτερη επιλογή: Grand Canyon-“Skywalk”




Τρίτη επιλογή: Las Vegas "theme park"








Είχε κι άλλες προτάσεις αλλά δεν μπορέσα να προσθέσω τις φωτογραφίες... όσο κι αν προσπάθησα.


Δευτέρα 19 Ιανουαρίου 2009

Πρώτη Ανάρτηση...Χωρίς Αρώματα...


Το ξυπνητήρι χτυπάει και είναι μόλις 05:05 π.μ. Συνειδητοποιώ ότι είναι Δεύτερα και για μένα είναι η αρχή μιας πολύ δύσκολης βδομάδας στη δουλειά. Δεν θέλω να πάω σήμερα δουλειά… Δεν ξεκουράστηκα αρκετά το Σαββατοκύριακο που πέρασε. Αποφασίζω να μείνω στο σπίτι… Χρειάζομαι μια καλή δικαιολογία. Ημικρανία. Με τη σκέψη αυτή χώνομαι κάτω από τα σεντόνια μου. Η απόφαση έχει παρθεί. Θα ξεκινήσω τη δύσκολη βδομάδα με μια απουσία «άδεια ασθένειας». Είμαι σίγουρη ότι θα γίνει πιστευτή αφού χρόνια τώρα πολύ σπάνια απουσιάζω. Πάντα τυπική στη δουλειά. Εξάλλου κανείς δεν μπορεί να διεκπεραιώσει τη δική μου δουλειά… θα είναι εκεί και θα με περιμένει την Τρίτη.

Η ώρα είναι 07:30 π.μ. πρέπει να ειδοποιήσω ότι δεν θα πάω στη δουλειά. Αρχίζω να αισθάνομαι ενοχές…Πρέπει όμως να το κάνω… και το κάνω. Τελικά ήταν πιο εύκολο από ότι περίμενα. Όταν δεν απουσιάζεις σχεδόν ποτέ, αδύνατο να μην σε πιστέψουν.

Περαστικά! Μια λέξη που με κάνει να αναρωτηθώ αν όντως τελικά είμαι άρρωστη. Γιατί δεν ήθελα να πάω σήμερα δουλειά; Ίσως επειδή κάποιοι περιμένουν από μένα περισσότερα από ότι μπορώ να προσφέρω. Ίσως γιατί μου συμβαίνουν τόσα πολλά και στην προσωπική μου ζωή που με φορτίζουν αρνητικά. Νιώθω πολύ κουρασμένη, απογοητευμένη τους τελευταίους μήνες.

Σήμερα αποφάσισα να δώσω λίγη ζωή σ’ ένα ιστολόγιο που έφτιαξα εδώ και μήνες αλλά πότε δεν είχα τον χρόνο να γράψω κάτι. Σήμερα λοιπόν που «δημιούργησα» χρόνο για μένα γράφω την πρώτη μου ανάρτηση και συνειδητοποιώ ότι δεν έχω τίποτα να πω… εκτός από μια ευχή γραμμένη με πράσινο χρώμα!