Βλέπεις, μυρίζεσαι αλλά δεν μπορείς να φτάσεις και να απολαύσεις αυτά που πραγματικά επιθυμείς. Φυλακισμένος σ’ ένα κλουβί! Τι κι αν είναι καμωμένο από χρυσό…
Νιώθεις ότι δεν μπορείς να ανοίξεις τα φτερά σου…
Αισθάνεσαι ότι δεν μπορείς να κάνεις αυτό που τόσο επιθυμείς…
Σκέφτεσαι να δραπετεύσεις… να φύγεις, να πετάξεις ψηλά…
Αναρωτιέσαι αν μπορείς…
Κι όμως μπορείς! Φτάνει να το θέλεις πολύ!
20 σχόλια:
Καλό μου Λουλούδι,
Ακριβώς αυτά έλεγα χτες το βράδυ. Και συγκεκριμένα θα έλεγα ότι το "να πετάξεις ψηλά" το αντιλαμβάνομαι κάπως αντίθετα. Ένα πουλί, βασικά και αρχικά μπορεί και πετάει πάντα ψηλά χωρίς προσπάθεια. Αντίθετα αυτό δεν συμβαίνει όταν είναι "δεμένο" από κάτι.
Στην ουσία λέμε το ίδιο πράγμα.
Καλή σου Μέρα και σου εύχομαι να περάσεις καλά και σήμερα.
Έτσι είναι καλό μου λουλούδι.. Κλουβιά από "έτσι" και "πρέπει" που μας φυλακίζουν... Κι όμως δεν μπορούν να μας κάνουν να πάψουμε να ονειρευόμαστε όσο κι αν δεν "πρέπει"...
Δεν φυλακίζεται το όνειρο γμτ δεν φυλακίζεται...
Σε φιλώ να έχεις μια όμορφη μέρα!
KAΛΗΜΕΡΑ ΚΑΙ ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ.ΟΣΑ ΚΛΟΥΒΙΑ ΚΑΙ ΑΝ ΒΑΛΟΥΝ Η ΨΥΧΗ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΤΑ ΕΛΕΥΘΕΡΗ.ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΚΑΛΑ.
Osiris,
Καλησπέρα Πειρατή μου,
Το έχω αντιληφθεί ότι λέμε το ίδιο πράγμα. Όμως δεν είμαστε όλοι μας δεμένοι από κάτι; Αλήθεια πόσο μπορούμε να απομακρυνθούμε, πόσο μακριά μπορούμε να πετάξουμε…
Χρόνια Πολλά!
Πολλά φιλιά!
Antianemikos,
Καλησπέρα και Χρόνια Πολλά!
Πολλά «πρέπει» μαζεύονται όμως καλέ μου Αντιανεμικέ.
Ευτυχώς που το όνειρο κανείς δεν μπορεί να το φυλακίσει…όμως η πραγματικότητα μας προσγειώνει πολλές φορές ανώμαλα.
Να είσαι πάντα καλά!
Πολλά φιλιά!
JK O SΚΡΟΥΤΖΑΚΟS,
Χρόνια Πολλά και σε σένα!
Κι όμως πολλές φορές ακόμη κι αν η ψυχή δεν είναι σε κάποιο «κλουβί» νιώθει απίστευτα εγκλωβισμένη…
Να έχεις μια όμορφη μέρα!
Επανέρχομαι και απαντάω (με κίνδυνο να με περάσεις για "ψώνιο"):
"Όμως δεν είμαστε όλοι μας δεμένοι από κάτι;"...
Όχι Όλοι μας. Αρκετοί ή οι περισσότεροι, ΝΑΙ. Απο τους υπόλοιπους, οι λίγοι ΟΧΙ και λίγο περισσότεροι "κάποιοι" απο αυτούς "θεληματικά δωσμένοι" θα έλεγα.
"Αλήθεια πόσο μπορούμε να απομακρυνθούμε, πόσο μακριά μπορούμε να πετάξουμε…"
Εδώ η απάντησή μου είναι: Θεωρητικά, άπειρα μακριά. Πρακτικά πολύ μακρύτερα απο εκεί που ως τώρα πετάμε.
Ώς εδώ σου απάντησα.
Έχω την εντύπωση πάντως ότι μάλλον άλλο θα με ρωτήσεις στη συνέχεια...
Καταθέτω την ερώτηση εδώ για να δω αν μαντεύω σωστά:
Η ΕΡΩΤΗΣΗ: Ναι Όσιρη, καλά μας τα λες. Μπορούμε να πετάξουμε πολύ μακριά. Και θα το είχαμε κάνει ήδη Παλαβέ Πειρατή, δεν θα περιμέναμε εσένα. Μπορείς όμως να μας πεις ΜΕ ΠΙΟ ΚΟΣΤΟΣ; ΜΕ ΠΙΟ ΤΙΜΗΜΑ;
Ε; Τι λες; Μάντεψα σωστά; ;)
Είσαι απίστευτος Πειρατή μου!
Αυτό ακριβώς θα ρωτούσα…
Αυτό το «τίμημα», αυτό το «κόστος» είναι που μας κρατούν καθηλωμένους…σε αυτά που συνηθίσαμε…
Η τόλμη απουσιάζει… η θέληση κοιμάται… και τα «έτσι», τα «πρέπει» κάνουν παρτάκι ερήμην μας…
ΥΓ: Μου άλλαξες λίγο τη διάθεσή μου σήμερα που χωρίς ουσιαστικό λόγο δεν είναι στα καλύτερα της…
Κάποιος καλός μου φίλος, είπε ότι νιώθω έτσι γιατί δεν έχω πραγματικά προβλήματα λέει… Ίσως να έχει και δίκαιο… ίσως να κάνει και λάθος…
Κατά κάποιον τρόπο λοιπόν σου έχω ήδη απαντήσει.
Και εξηγώ: Το πρώτο βασικό πράγμα που πρέπει να κάνει κάποιος προκειμένου να "πετάξει" ελεύθερος είναι να θέτει σωστά τις ερωτήσεις γιατί μόνο έτσι θα πάρει σωστές απαντήσεις. Να ξέρει να βλέπει τις πραγματικές αιτίες και όχι τα αποτελέσματα. Έτσι μόνο θα αναδομήσει όλη του την ύπαρξη (τον κόσμο) και θα την (τα) μετατρέψει σε ένα όχημα με φτερά για να μπορέσει έτσι να πετάξει.
Δεν θα το εξηγήσω πιο πολύ. Παρ' όλα αυτά εξηγείται, εφαρμόζεται σε όλες τις περιπτώσεις και δεν το θεωρώ ακατόρθωτο (εκτός απο κάποιες σπάνιες περιπτώσεις με προβλήματα υγείας κ.λ.π).
ΥΓ: Θα διαφωνήσω με τον φίλο σου. Θεωρώ ότι η σωστότερη στιγμή για την ανάπτυξη του εαυτού μας είναι όταν έχουμε φτάσει στο σημείο να μην έχουμε πραγματικά προβλήματα. ;)
Πάντα μπορείς να σπάσεις τα δεσμά
να ανοίξεις τα κάγκελα και να φύγεις αρκεί να ξέρεις που πάς
καλή σου νύχτα
Εμεις είμαστε το κλουβί του κλουβιού μας , αφου η υποστασή του οριζεται μονο απο το να οριζουμε εμεις την θεση μας μεσα σε αυτό. Αυτή του η αδυναμία είναι και το κλειδί της ελευθερίας μας. Ομως μπομουμε μετα από αυτό το βήμα να αντεξουμε την μια και μόνη αλήθεια για την Ελευθερία το οτι δηλαδή η ελευθερια που καιρδίζουμε γινεται αμεσως δεσμα για την επωμενη ελευθερία που δεν εχουμε ακομα κερδίσει?
Πολλα γλυκα φιλια
Osiris,
Καλημέρα!
Το θεματάκι που προκύπτει όμως καλέ μου Πειρατή είναι αν θέλει κάποιος πραγματικά να πάρει τις σωστές απαντήσεις…
Να έχεις ένα όμορφο απόγευμα!
Γιάννης Παππάς,
Καλησπέρα!
Ίσως να ξέρει το δρόμο αγαπητέ μου φίλε, αλλά να μην έχει τη δύναμη να σπάσει τα δεσμά…
Καλό απόγευμα να έχεις!
Trellos Tou Xoriou,
Καλησπέρα Τρελέ μου,
Ποτέ δεν μου πέρασε από το μυαλό ότι θα μπορούσαμε εμείς να είμαστε το κλουβί του κλουβιού μας. Προσπαθώντας να κατανοήσω τα λόγια σου «Τρελέ» μου δεν σου κρύβω ότι βρέθηκα μπροστά σε μια μεγάλη αλήθεια την οποία όμως δεν θέλω να υιοθετήσω… μου αρέσει να ζω με τη ψευδαίσθηση ότι είμαι ελεύθερη…κι ας μην είμαι!
Να έχεις ένα ελεύθερο απόγευμα!
Πολλά φιλιά κι από μένα!
Λουλούδι μου, εγώ ένα κατάλαβα για τους ανθρώπους:
Δεν ξέρουν τι θέλουν και δε θα ησυχάσουν μέχρι να το αποκτήσουν! :)
Φιλιά!
Αν τα "έτσι" & τα "πρέπει"
μας τα οριοθετούν άλλοι ...
καιρός είναι να τα αναθεωρήσουμε
ανεξάρτητα απ' το τίμημα !!!
Αν έχουμε βάλει μόνοι μας τα όρια,
τότε πρέπει να μάθουμε να ζούμε μ' αυτά ...
Την καλησπέρα μου ...
Lilith,
Καλημέρα!
Η άποψή σου με βρίσκει απόλυτα σύμφωνη αγαπημένη μου Λίλιθ! Μερικές φορές όμως ξέρεις τι θέλεις αλλά δεν ξέρεις πώς μπορείς να το αποκτήσεις…
Να έχεις μια όμορφη μέρα!
Πολλά φιλιά!
Side21,
Καλημέρα!
Δυστυχώς με αυτά τα «έτσι» και τα «πρέπει» μας μεγάλωσαν, με αυτά τα «έτσι» και «πρέπει» συνυπάρχουμε σε αυτόν τον κόσμο… κι αν τα αναθεωρήσουμε κινδυνεύει το όλο σύστημα…
Να έχεις μια όμορφη μέρα!
Τα θέλω και τα πρέπει ορίζουν την ζωή μας.
Αν το θέλουμε πολύ θα μπορέσουμε να θέσουμε τα όρια για το καθένα!
Καλό μας λουλούδι σ΄ευχαριστώ που πέρασες,
Ακόμη κι αν λείπω θα περνώ αυτό είναι σίγουρο!
Σε φιλώ γλυκά
Να έχεις ένα όμορφο σ/κ
Anastasia,
Καλησπέρα,
Μακάρι να είναι όπως τα λες…να μπορούμε να θέτουμε εμείς τα όρια…
Να περνάς όμορφα!
Πολλά φιλιά κι από μένα!
Δημοσίευση σχολίου