Δευτέρα 9 Φεβρουαρίου 2009

ΓΝΗΣΙΑ ΚΑΙ ΑΝΙΔΙΟΤΕΛΗ ΑΓΑΠΗ!

Το διάβασμα είναι μια από τις πιο αγαπημένες μου συνήθειες. Το μυαλό ταξιδεύει, πλάθει εικόνες και ξεφεύγεις για λίγο από τα προβλήματα και τις εντάσεις της καθημερινότητας. Διαμορφώνονται σκέψεις, απόψεις, τοποθετήσεις για πολλά και ποικίλα θέματα. Τελευταία διάβαζα κάποια άρθρα για τις σχέσεις αγάπης… Μεγάλες αλήθειες κρυμμένες σε λέξεις, προτάσεις, παραγράφους, σελίδες…

Διαπίστωσα ότι όντως ένα από τα βασικότερα και πολυτιμότερα γνωρίσματα του ανθρώπου είναι η ικανότητα του να αγαπάει, να ξεπερνάει δηλαδή τη φυλακή του απομονωμένου του εγώ, να δίνει και να προσφέρει. Όλοι διψάμε και έχουμε απόλυτη ανάγκη από ΓΝΗΣΙΑ ΚΑΙ ΑΝΙΔΙΟΤΕΛΗ ΑΓΑΠΗ! Για να τη συναντήσουμε όμως θα πρέπει να έχουμε πρώτα εμείς τη διάθεση και τη δυνατότητα να προσφέρουμε χωρίς να περιμένουμε κάποιο αντάλλαγμα. Όταν συμβεί αυτό τότε έντονα συναισθήματα χαράς, ευχαρίστησης και ικανοποίησης θα μας πλημμυρίσουν.


Η ικανότητα σου να αγαπάς και να σε αγαπούν εξαρτάται αποκλειστικά από σένα. Η αγάπη δεν είναι ένας ιπτάμενος δίσκος που μπορεί να κατέβει ή να μην κατέβει από τον ουρανό για να σε πάρει ξαφνικά σ' ένα μαγικό κόσμο έκστασης. Tο να αγαπάς και να αγαπιέσαι δεν είναι κάτι που απλώς «συμβαίνει», αλλά είναι μια δημιουργική τέχνη που κατακτάς μαζί με άλλους ανθρώπους με μια ατέλειωτη ποικιλία τρόπων, μέσα από φιλίες μιας μέρας μέχρι ρομαντικές ερωτικές σχέσεις ζωής. Το αν οι ανάγκες σου για αγάπη και τρυφερότητα θα εκπληρωθούν στη ζωή σου εξαρτάται από το αν τo θέλεις πραγματικά να συμβεί κι αν είσαι διατεθειμένος να μάθεις πώς αυτό μπορεί να γίνει.

Είναι τόσο όμορφο να σε αγαπούν… πολύ πιο υπέροχο όμως είναι να ξέρεις εσύ να αγαπάς... η καρδιά γεμίζει με χρώμα, πλημμυρίζει με άρωμα και η ευτυχία που νιώθεις δεν περιγράφεται με λέξεις…


εσύ ξέρεις να αγαΠάς;

14 σχόλια:

Τρελός του Χωριού είπε...

Δεν θα έπρεπε να υπάρχει η λέξη Aγαπιέμαι. Oταν η Aγάπη ζητά , παύει να είναι Aγάπη. Aκόμα και το ουσιαστικό Aγάπη ,δεν θα επρεπε να υπάρχει , αφού ουσιαστικότερο του ουσιαστικού σε αυτήν την εννοια , ειναι το ενεργητικό (παντα και μονο ) ρήμα Aγαπώ. Mονο το Aγαπώ , περικλέιει όλες τις όψεις αυτής της εννοιας . Aκόμα και αυτήν του θεού .Kυριως αυτήν.
Eνα από τα αγαπημενα μου τραγούδια λέει:
Αν είμαστε έτσι καλά
μ' αυτή την αγάπη
που πότε σωπαίνει
και πότε μιλά
Μπορούμε να μπούμε
σε πλοία και τρένα
να δούμε πολλά ή κανένα

Αν είμαστε έτσι γεροί
και νιώθουμε ωραία
που είπαμε όχι σε τόσα μπορεί
Υπάρχει ένας χρόνος
στ' αλήθεια μεγάλος
να ζει για τον έναν ο άλλος

Αν είμαστε έτσι ζεστά
και κάνουμε αστεία
στη μέση του δρόμου
στον κόσμο μπροστά
Δεν ξέρω τι άλλο
μπορούσα να ελπίζω
θα χάσω είχα πει μα κερδίζω

Για εμένα Λουλουδι χωρις Aρωμα μου , Aυτό ειναι αγάπη
Σου στελνω περαν των φιλιών μου και την διευθυνση αυτου του τραγουδιου για να να σε ταξηδεψει στις θαλασσες του. Kαι που ξέρεις , μπορεί αμα κοιτάξεις στους ορίζοντες αυτού του πελάγους , να βρεις και εμενα. Oχι βεβαια σαν μεγαλοπρεπες πλοιο με ανοιγμενα πανια , αλλα σαν μια τοσο δα μικρη σταγονιτσα , να γευομαι τις ροες αυτής της θαλασσας.
http://www.youtube.com/watch?v=-H4qqRKZzOM

Antianemikos είπε...

Καλό μου λουλούδι η αγάπη ή είναι γνήσια και ανιδιοτελής ή απλά δεν είναι αγάπη... Συμφέρον και αγάπη είναι έννοιες αντίθετες και αλληλοαναιρούμενες. Η ικανότητα να αγαπάς είναι το να μπορείς να παραμερίζεις το «εγώ» για το «εσύ» που στο τέλος γίνεται «εμείς».
Αγάπη είναι το να μπορείς να ΖΕΙΣ. Αν φυσικά δεν υπάρξει ανταπόκριση στην αγάπη που δίνεις δεν έχει σημασία... Όταν αγαπάς έχεις την ανάγκη να δώσεις αυτήν την ανάγκη εκπληρώνεις κι αν έχεις την ψυχή και την καρδιά καθαρή θα λάβεις και εσύ...
Τώρα στο ερώτημα «εσύ ξέρεις να αγαΠάς;» δεν θα δώσω απάντηση... ας την δώσουν αυτοί που αγάπησα και αγαπώ...

Θέλω να γράψω τρεις στροφές από ένα πολύ όμορφο ποίημα της Μαρίας Πολυδούρη, που είναι πραγματικά ένας ύμνος στην αγάπη:

...
Μόνο γιατί με κράτησες στα χέρια σου
μια νύχτα και με φίλησες στο στόμα ,
μόνο γι' αυτό είμαι ωραία σαν κρίνο ολάνοιχτο
κι' έχω ένα ρίγος στην ψυχή μου ακόμα ,
μόνο γιατί με κράτησες στα χέρια σου .

Μόνο γιατί τα μάτια σου με κύτταξαν
με την ψυχή στο βλέμμα ,
περήφανα στολίστηκα το υπέρτατο
της ύπαρξής μου στέμμα ,
μόνο γιατί τα μάτια σου με κύτταξαν .

Μόνο γιατί μ' αγάπησες γεννήθηκα
γι' αυτό η ζωή μου εδόθη
στην άχαρη ζωή την ανεκπλήρωτη
μένα η ζωή πληρώθη .
Μόνο γιατί μ' αγάπησες γεννήθηκα .
...

Αυτή την ημέρα θα ‘θελα να σου ευχηθώ να μπορείς πάντα να αγαπάς :-)
Πολλά φιλιά και καλό σου βράδυ...

ΛΟΥΛΟΥΔΙ ΧΩΡΙΣ ΑΡΩΜΑ είπε...

Πόσο όμορφα περιγράφεις «Τρελέ του Χωριού» μου την τελειότερη λέξη που υπάρχει «ΑΓΑΠΩ». Τα λόγια σου έδωσαν φως στη δική μου πεζή ανάρτηση. Χάρισαν υπέροχες ζωγραφιές με πλοία και θάλασσες. Έδωσαν ήχο από το κύμα, τη σιωπή, το αγαπημένο σου τραγούδι…


Κατάφερες να με ταξιδέψεις όμορφα… να με παρασύρεις στο απέραντο γαλάζιο… και για κάποια στιγμή είχα την αίσθηση ακούγοντας το υπέροχο αυτό τραγούδι ότι βρισκόμουν κι εγώ εκεί κάπου ανάμεσα στο κύμα που ξεχειλίζει από αγάπη… και στις τόσο δα σταγονίτσες που γεύονται τις ροές αυτής της θάλασσας.


Να έχεις ένα υπέροχο βράδυ. Πολλά φιλιά από μένα!

ΛΟΥΛΟΥΔΙ ΧΩΡΙΣ ΑΡΩΜΑ είπε...

Το ίδιο νιώθω με σένα Αντιανεμικέ μου. Παραμερίζω το «εγώ» και δεν με νοιάζει αν θα γίνει «εμείς»…Το ποίημα που μοιράστηκες μαζί μου είναι απλά υπέροχο!

Η ευχή σου είναι η καλύτερη που πήρα από όλες σήμερα… Νιώθω τόσο όμορφα να έχω τη διάθεση και τη δυνατότητα να αγαπώ…Αυτό θέλω να κρατήσει για πάντα…

Πολλές φορές όταν έχω πολλές θολές, γκρίζες σκέψεις….σκέφτομαι ανθρώπους που αγαπάω και το μυαλό μου φωτίζεται…

Σε ευχαριστώ που πέρασες και άφησες τη δική σου σφραγίδα απόψε. Πολλά φιλιά!

Lilith είπε...

Για μένα η αγάπη πρέπει να ρέει σαν το νερό της πηγής...
Εύκολα...
Αν χρειαστεί να παλέψεις πολύ και να πονέσεις, χάνει και την πραγματική της αξία.
Οι άνθρωποι που αγαπιούνται, είτε φίλοι είναι αυτοί, είτε αδέλφια, είτε εραστές, αγαπιούνται χωρίς προσπάθεια!
Καλησπέρα Λουλούδι μου! :)

ΛΟΥΛΟΥΔΙ ΧΩΡΙΣ ΑΡΩΜΑ είπε...

Καλή μου Lilith, το νερό της πηγής εκτός ότι ρέει συνέχεια είναι και καθάριο…έτσι είναι για μένα η αληθινή αγάπη, η αγάπη που σήμερα νιώθω για τους ανθρώπους που αγαπάω…

Την άποψη όμως αυτή τη διαμόρφωσα αφού πέρασαν τα χρόνια και ωρίμασα σαν άτομο…

Έχω πληγωθεί στο παρελθόν από φίλους/φίλες, συγγενείς, έρωτες, και η κάθε πληγή πονούσε…

Τώρα όμως απολαμβάνω να αγαπάω, έμαθα να συγχωράω και να μην ζητώ τίποτα…

Έμαθα να αγαπάω!

Καλησπέρα και σε σένα Lilith μου! Φιλάκια!

Ανώνυμος είπε...

ΠΟΛΛΟΙ ΜΠΕΡΔΕΥΟΥΝ ΤΟΝ ΕΡΩΤΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ...ΑΓΑΠΗ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΘΕΣ ΤΗΝ ΕΥΤΥΧΙΑ ΤΟΥ ΑΛΛΟΥ ΧΩΡΙΣ ΑΝΤΑΛΛΑΓΜΑ ΚΑΝΕΝΑ

ΛΟΥΛΟΥΔΙ ΧΩΡΙΣ ΑΡΩΜΑ είπε...

Αγαπητή μου παπαρούνα, αν σκεφτείς ότι η ουσία του έρωτα δεν είναι η ένωση δύο σωμάτων, αλλά η ένωση δύο ψυχών τότε είναι και αγάπη. Για να γίνει φυσικά αυτό πρέπει να γνωρίσουμε τον άλλο ως άνθρωπο, ως ψυχή που χαίρεται, που πονά, που οραματίζεται, που αγαπά. Η γνωριμία όμως με το βαθύτερο κόσμο του άλλου απαιτεί χρόνο αλλά και την ικανότητα να υπερβαίνουμε τα εξωτερικά πράγματα ώστε να βλέπουμε τον άλλο άνθρωπο κατ' ευθείαν στην ψυχή.
Ίσως και εγώ να τα μπερδεύω…

Καλό απόγευμα να έχεις!

KaLLinaki είπε...

Η αγάπη δεν χρειάζεται κυνηγητό...είναι γύρω μας.Πολλές φορές την προσπερνάμε.Για να την δούμε πρέπει να μάθουμε να αγαπάμε...ή μάλλον να κάνουμε ένα φρεσκάρισμα από όσα θυμόμαστε σαν μωρουδάκια (μόνο αυτά χαμογελάνε και αγαπάνε τόσο εύκολα), στην πορεία μαυρίζει η ψυχή μας.
Η αγάπη δεν μικραίνει διαιρούμενη. ούτε αυτή που παίρνουμε, ούτε αυτή που δίνουμε.
Αρκεί να αγαπήσουμε πρώτα από όλα τον εαυτό μας...

ΛΟΥΛΟΥΔΙ ΧΩΡΙΣ ΑΡΩΜΑ είπε...

Kallinaki μου, μακάρι όλοι οι άνθρωποι να είχαν την ικανότητα να αγαπούν τον εαυτό τους. Δυστυχώς για πολλούς και διάφορους λόγους δεν μπορούν να το κάνουν αυτό και ζουν μέσα στην ανασφάλεια και το χειρότερο είναι ότι πιστεύουν ότι ούτε οι άλλοι τους αγαπούν.

Κάπου διάβασα και μου άρεσε ότι «Η αληθινή αγάπη μέσα στην ψυχή ενός ανθρώπου είναι σαν ένα δέντρο που σιγά – σιγά μεγαλώνει και σκεπάζει όλο και περισσότερους ανθρώπους κάτω από τη δροσερή σκιά του. Από εμάς το μόνο που απαιτείται είναι να φροντίσουμε λίγο για την καλλιέργειά της, καθώς επίσης να την προστατεύσουμε από αυτά που θα μπορούσαν να την ξεριζώσουν από την καρδιά».

Ανώνυμος είπε...

η αγάπη τι δύσκολο συναίσθημα φαντάζει να είναι, ενώ δεν θα έπρεπε...

Uid είπε...

Αγαπημένο Λουλούδι Καλημέρα.

Άργησα να σου γράψω.
Έφτιαχνα το εσωτερικό του πλοίου.

Αρχικά, να ξέρεις ότι είμαι πολύ μικρός για να τιμώ κάποιον.
Δική μου η τιμή.

Όσον αφορά στην αγάπη...

Συγνώμη!

Δεν εχω ιδέα τι είναι αυτό για το οποίο μιλάς.
Υπολογίζω όμως την αξία του, κρίνοντας από το πόσοι πέθαναν γι'αυτό.
Οι τελευταίοι είναι και οι μόνοι που γνωρίζουν την έννοιά του και την αξία του.
Όλους τους άλλους μην τους πιστέψεις.

ΛΥΠΑΜΑΙ ΑΝ ΣΕ ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΣΑ...

Ξέρεις όμως...

Είμαι Πειρατής.

Καλή σου Μέρα.

ΛΟΥΛΟΥΔΙ ΧΩΡΙΣ ΑΡΩΜΑ είπε...

Μα γι΄αυτό αξίζει τόσο Μοναχικό μου Αστέρι. Τυχεροί όσοι έχουν τη διάθεση να αγαπήσουν και επιμένω να αγαπηθούν…

ΛΟΥΛΟΥΔΙ ΧΩΡΙΣ ΑΡΩΜΑ είπε...

Καλημέρα Osiri μου, δεν χρειάζεται να δίνεις εξηγήσεις σε φίλους… τι κι αν είναι μόνον e/φίλοι. Aν πρόσεξες το αγαπημένο μου άρωμα είναι «Never explain! Your friends do not need it and your enemies will not believe it. »

Δεν έχεις ιδέα για την ΑΓΑΠΗ εεε; Χμ … αν συνεχίσεις με τη δική μου συντροφιά θα αποκτήσεις και πολύ μεγάλη ιδέα μάλιστα. Είδες έπαρση που με διακατέχει;
Να περάσεις όμορφα στα σημερινά σου ταξίδια.

Πρόσεχε από τις «γοργόνες» μα κυρίως από τις «σειρήνες»
Πολλά φιλιά!