Πέρασαν μέρες, χωρίς να στο πω
Το σ' αγαπώ δυο μόνο λέξεις
Αγάπη μου πως θα μ' αντέξεις
Είμαι παράξενο παιδί σκοτεινό
Πέρασαν μέρες χωρίς να σε δωΚι αν σε πεθύμησα δεν ξέρεις
Κοντά μου πάντα θα υποφέρεις
Στο είχα πει ένα πρωί βροχερό
Θα σβήσω το φως κι όσα δεν σου 'χω χαρίσειΣε ένα χάδι θα σου τα δώσω
Κι ύστερα πάλι θα σε προδώσω
Μεσ' του μυαλού μου το μαύρο βυθό
Θα κλάψεις ξανά που μόνη θα μείνειςΚαι 'γω πιο μόνος και από μένα
Μεσ' σε δωμάτια κλεισμένα
Το πρόσωπό σου θα ονειρευτώ
Γιατί μεσ' στ' όνειρο μόνος ζω
Στα σοβαρά μην με παίρνεις είν' το μυαλό μου θολό
Είναι κι ο κόσμος μου αστείος
Κι όταν με βαρεθείς τελείως
Ψάξε αλλού να με βρεις όπως με θες

Κι εγώ που αγάπησα πάλι την ιδέα σου μόνο
Και κάποιο στίχο που σου μοιάζει
Κοιτάζω έξω και χαράζει
Έγινε το αύριο πάλι χθες
Θα σβήσω το φως...